Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

To Kυριακάτικο Μυθιστόρημα
-Μαμά,sorry,στο σπίτι της Σημέτας βρίσκονται οι γονείς της.Ούτε και εκεί θα έχω ησυχία.Το τηλέφωνο χτυπά συνεχώς.Οι πελάτες του πατέρα της.Δε γίνεται,μαμά,δε μπορώ.
-Οι γονείς της Σημέτας έφυγαν ,παιδί μου.Το σπίτι είναι άδειο τώρα.Έφυγαν βιαστικά.
-Γνωρίζει η Σημέτα την αναχώρηση τους?
 -Όχι,αγόρι μου.Μιλήσαμε στο τηλέφωνο πριν φύγουν.Με ευχαρίστησαν για το ωραίο δείπνο με  τα νόστιμα φαγητά και με  παρακάλεσαν να ειδοποιήσουμε τη Σημέτα για να μην ανησυχήσει ,όταν επιστρέψει και δεν θα βρίσκονται στο σπίτι.
-Α!ωραία.Τότε μαμά ετοίμασε τα πράγματα μου,θα την ειδοποιήσω εγώ.Θα τηλεφωνήσω στη Σημέτα από το σπίτι της.
-Bill,πιάσε τη τσάντα με τα υπάρχοντα σου.Είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσουν τα βιβλία και τα τετράδια σου.
-Ναι,μαμά είναι αρκετά μεγάλη.Τη δική σου τσάντα την παλιά μου δίνεις μαμά?
-Είναι αρκετά ευρυχωρη για να χωρέσουν όλα τα πράγματα σου.Ναι,είναι η παλιά μου τσάντα.Αυτή τη τσάντα κρατούσα,όταν γνώρισα τον πατέρα σου.
-Τόσο μεγάλη?
-Ναι,Bill,όπως βλέπεις είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσουν όλα τα χαρτιά και οι σημειώσεις,που έφερε ο πατέρας μου εκείνο το βράδυ να  μελετήσω.Η γραμματέας του πήρε άδεια και μου ανέθεσε ο πατέρας μου να την αντικαταστήσω.
Το επόμενο πρωϊ έτρεχα στο προαύλιο του εργοστασίου,γιατί είχα καθυστερήσει  και θα καυγάδιζε,αν δε με εύρισκε στη θέση της γραμματέως.Την ίδια στιγμή έτρεχε και ο πατέρας σου από υην αντίθετη πλευρά,νέος και ωραίος υπάλληλος στην επιχείρηση.Αργότερα μου είπε ότι ήταν βιαστικός.Πήγαινε σε  εξωτερική εργασία,που του είχαν αναθέσει.
-Και τι έγινε,μαμά?
- Έπεσε πάνω μου βιαστικοί,όπως είμασταν και οι δύο.Η συνάντηση μας αυτή,πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλον,ήταν τόσο δυνατή που με πόνεσε το κεφάλι μου.Ήμουν τόσο εκνευρισμένη,που ετοιμαζόμουν να του καταφέρω με τη τσάντα αυτή ένα γερό χτύπημα.Παραπάτησα όμως και έπεσα κάτω.Ο πατέρας σου,ο νεαρός τότε Ατριου,με σήκωσε απαλά,μου μιλούσε τρυφερά,ήταν ένας πολύ γλυκός  άνθρωπος.Δε σου   κρύβω ότι  τον ερωτεύθηκα αμέσως και ήταν αυτός ο νέος που μου μιλούσε ο πατέρας μου με τα καλύτερα λόγια. Πόσο εργατικός ήταν και πόσο καλός άνθρωπος.
-Μαμά, έπαθες  ψυχολογική διαταραχή?
-Όχι,παιδί μου,γιατί?
-Ετοιμαζόσουν να τον χτυπήσεις και μετά τον ερωτεύθηκες.
-Bill,πρώτη φορά μου συνέβη αυτό και ήταν και η τελευταία.Ο Άντριου,όπως μου είπε ο πατέρας μου,με είχε ερωτευθεί και ο πατέρας μου τον προξένεψε.Εγώ εκείνο τον καιρό ήμουν αφοσιωμένη στην εκμάθηση μαγειρικής -ζαχαροπλαστικής στη σχολή που έπαιρνα μαθήματα και δεν είχα διάθεση για γάμο.Η επεισοδιακή όμως αυτή  πρώτη μας συνάντηση και  η γνωριμία με τον πατέρα σου με έκανε αμέσως να αλλάξω σκέψη.Παντρευτήκαμε,αποκτήσαμε το μωρό μας και τώρα που κι εσύ,αγόρι μου,βρισκόσουν στις σπουδές σου,συνέχισα τις δικές μου σπουδές και τις τελειοποίησα,όπως είδες.
-Ναι!μαμά,έγινες τέλεια μαγείρισσα,τα φαγητά σου είναι φανταστικά.
-Bill,ευχαριστώ.
-Θα μας παχύνεις,μαμά,θα πάρουμε κιλά και πως θα αδυνατίσουμε μετά.
-Με την εργασία,αγόρι  μου, καίγονται οι θερμίδες που καταναλώνουμε  και με λίγη προσοχή στη ποσότητα δεν παίρνουμε βάρος.
-Όταν επιστρέψω,μαμά να επιδοθούμε στο περπάτημα,έχεις πάρει αρκετά κιλά.Μαμά?Να ασχοληθείς με διαιτολογικές συνταγές,έτσι δε θα παχύνουμε.
-Θα σε περιμένω Bill να επιστρέψεις.Αρέσει και σε μένα αυτό το σπορ.Όσο για τα διαιτολογικά μενού,μην ανησυχείς,αγόρι μου,από σήμερα κιόλας.
-Ώστε,μαμά,η τσάντα σου αυτή έχει περιπέτειες.Και  πόσο καλά τη διατηρείς.
-Ευχαριστώ,Βill,να μου την προσέχεις.
-Μην ανησυχείς,μαμά.Να σου δώsω ένα φιλί και να φεύγω,μη καθυστερώ θέλω  να τηλεφωνήσω στη Σημέτα να μην ανησυχεί.Good bay,μαμά.
-Good bay Bill.Nα προσέχεις.
-Ναι,μαμά,μην ανησυχείς.Good Bay
-Φιλιά στη Σημέτα
-Ευχαριστώ,μαμά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου