Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
           Η  Λεμονόπιτα
Ένα γλυκό λεμονοπιτάκι είναι
το σημερινό το ποιηματάκι.
'Έχουμε κοντά μας όλα τα υλικά,
που θα παιδέψουμε καλά
για να βγάλουμε το νόστιμο γλυκάκι
που θα γευτούμε σε λιγάκι.
Στίβουμε το λεμονάκι
ωχ!το πονέσαμε το καϋμενάκι
 το αφήνουμε στην άκρη να
 κάνει παρεούλα με μισή κούπα
νεράκι και με την όμορφη
τη καστανή τη ζαχαρίτσα
που θα δώσει γλύκα στη κρεμούλα
την ξινή και μυρωδάτη
με μία κουταλιά λαδάκι
και με τα όλα της γεμάτη
με τη βανίλια να μυρίζει
και το ξύσμα του να την ασπρίζει.
Την πουδράρουμε λιγάκι με πέντε
κουταλιές άσπρο αλευράκι 
ή πεντέμιση  κορν φλάουρ
 για να δέσουνε μαζί τα υλικά
και βάζουμε τη κατσαρόλα στη φωτιά
αναδεύουμε μετά μέχρι οι χυμοί
να πήξουν σε μία κρέμα γλυκιά.
Ετοιμάζουμε την πίτα
όμως ρίχνουμε και μία ματιά
αναδεύμε συχνά μην κολλήσουν
τα υλικά και το γλυκό μας
δεν πετύχει.
Για τη πίτα τη θρυπτή
βάζουμε σε άλλο μπωλ
τα στεγνά μας υλικά
που είναι τα δύο άλευρα
το άσπρο αλευράκι να δέσει
με τη διαιτητική του αδελφή
τη βρώμη τη ξανθή
είναι το κουάκερ,καλέ
μαζί και η ζαχαρίτσα η καστανή
να το γλυκάνει πιο πολύ
Ρίχνουμε και λίγη μαργαρίνη
εγώ, α!πα πα πα πα απέχω από τα λιπαρά
με λίγο λαδάκι συμβιβάζομαι καλά.
Με τα δάκτυλα μας την αγγίζουμε
απαλά,την τρίβουμε καλά καλά
και την κάνουμε μπαλίτσα.
Την πατάμε στο ταψάκι
που έχουμε αλείψει με λαδάκι
όπως τη λαγανίτσα
και τη ψήνουμε λιγάκι
ένα τεταρτάκι είναι αρκετό.
Απλώνουμε και την κρεμούλα
που καθώς είναι ψημένη
δεν μας μένει τίποτ άλλο
τη βάζουμε στο ψυγειάκι
να παγώσει και τη δροσιά
της να μας δώσει.
Να τη γευτούμε με χαρά
και ΧΡΟΝΙΑ μας ΠΟΛΛΑ