Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013
Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα.Συνέχεια.-και στην οικογένεια του.Αλήθεια,η πανέμορφη κόρη τους τι κάνει? πού βρίσκεται?-Βρίσκεται στην Αμερική κοντά στην οικογένεια του θείου της,αδελφού της μητέρας της.Πήγε εκεί για σπουδές.-Τι σπουδές κάνει?-Σπουδάζει modeling στην σχολή,όπου διδάσκει η θεία της.-Σας ευχαριστώ πολύ.Εις το επανιδείν.-Σας χαιρετώ κύριε Στρωμέγιερ.Σας είμαι πολύ υποχρεωμένος.Έπιασε ο γιατρός τον Δημήτρη φιλικά από τον ώμο.Αγαπώ πολύ τους Έλληνες,είπε.Είναι ωραίος λαός.Με συναρπάζει η ιστορία τους.Αγαπώ πολύ και τους νεότερους Έλληνες.Είναι πολύ όμορφα παιδιά.Και σεις είστε ένα υπέροχο ζευγάρι.Αουφίντερζεν.-Αουφίντερζεν,είπε ο Δημήτρης.-Συγγνώμη,γιατρέ μου,είπε η Άννα.Να σας απασχολήσω ένα λεπτό.-Σας ακούω,δεσποινίς μου.-Γιατρέ μου,μου έκανε εντύπωση η λέξη ¨αθετοσικές κινήσεις",όπως είπατε και δεν γνωρίζω τι θα πει αυτή η λέξη.Έχετε την καλοσύνη να μου εξηγήσετε?Σας ενδιαφέρει τόσο πολύ δεσποινίς μου η έννοια της λέξης "αθετοσικος"?.Ναι,γιατρέ μου,πολύ θα ήθελα να μάθω.-Αγάπη μου,μην κουράζουμε άλλο τον γιατρό.Να σου εξηγήσω εγώ.Η λέξη είναι Ελληνική και προέρχεται από το επίθετο "άθετος" που θα πει "ατοποθέτητος" και κατ επέκτασιν οι κινήσεις που δεν είναι τοποθετημένες,που δεν είναι συντονισμένες, λέγονται "αθετοσικές".Ορίστε!Ο κύριος Δημήτρης το έθεσε πολύ καλά το θέμα,πιστεύω να σας έλυσε την απορία σας καλύτερα.Ω!σ'ευχαριστώ πολύ Δημήτρημου,είπε η Άννα και του έδωσε ένα φιλί.Χαιρέτησε και τον γιατρό.Γειά σας και από μένα του είπε και ανεχώρησαν για το σπίτι.Αουφίντερζεν δεσποινίς μου ανταπάντησε και ο γιατρός και έκλεισε την πόρτα του ιατρείου του.
-Δημήτρη μου γιατί δεν μιλάς.-Τι να πω,αγάπη μου,είμαι πολύ συγκινημένος.Μου έδωσε τόσες ελπίδες αυτός ο γιατρός για τον πατέρα μου.Σκέψου θα τον δούμε να στέκεται πάλι όρθιος,το φαντάζεσαι?.............-Καλά τώρα γιατί σκυθρόπιασες,Δημήτρη μου,δεν είσαι ευχαριστημένος?-Σκέφτηκα,Άννα μου,πως θα μπορεί να στέκεται όρθιος αλλά δεν θα μπορεί να πηδάει στο άλογο και να τρέχει περήφανος στα κτήματα μας.-Δημήτρη μου,μην τα θέλεις όλα δικά σου.Να είσαι ευχαριστημένος που θα αποκτήσει την ικανότητα και θα μπορεί να περπατάει λίγο.Σκέψου να μην γινότανε ποτέ καλά.Για σκέψου και τους άλλους,που δεν ζουν τώρα.-Έχεις δίκιο,αγάπη μου,υπερβάλλω,συγχώρεσε με,αλλά περισσότερο και από τον πατέρα νοιάζομαι για την μάνα και τις αδελφές μου.Ο πατέρας έπαθε αυτό που έπαθε.Η μαμά,η Ρηνιώ,η Λενώ,οι αδελφούλες μου τι φταίνε τα κοριτσάκια να υποφέρουν με ένα πατέρα ανάπηρο,με ένα πατέρα ανήμπορο.-Έχεις δίκιο,Δημήτρη μου,μα σκέψου,αν δεν υπήρχε καν,δεν θα ήταν χειρότερα? -Βέβαια,τώρα που είναι ζωντανός ο πατέρας και τον φροντίζουν ναι είναι καλύτερα,οι αδελφές μου χαίρονται να βοηθούν τον πατέρα τους.Χαίρονται να προσφέρουν στην οικογένεια τους.-Ας βιαστούμε τώρα,Δημήτρη μου,γιατί η ώρα πέρασε.Υποσχεθήκαμε στην Νίνα πως θα είμαστε στο σπίτι το μεσημέρι για φαγητό.-Ναι,ξεχαστήκαμε,ας επιταχύναμε το βήμα μας.-Φτάσαμε,Δημήτρη,είμαι ιδρωμένη.-Κι εγώ το ίδιο Άννα.Είναι ζεστή ημέρα σήμερα.Να κάνουμε ένα χλιαρό ντουζάκι,να αλλάξουμε,να φάμε και να ξαπλώσουμε λιγάκι.Αρκετά κουραστήκαμε σήμερα.Να μην κρυώσουμε.-Δημήτρη μου,να χτυπήσω το κουδούνι.-Όχι,Αννούλα,καλύτερα πάρε τα κλειδιά και άνοιξε,μην ανησυχήσουμε μήπως κοιμούνται.Ανοίγουν την πόρτα με το κλειδί τους,μπαίνουν στο σπίτι και κατευθύνονται προς την κουζίνα. Ο Τόμας και η Νίνα καθόντουσαν,κουβέντιαζαν και χαριεντιζόντουσαν.-Καλώς τους ήρθατε? -Φάγατε? ρώτησε η Άννα.Πού είναι ο Ερρίκος,η Helga?-Το τραπέζι δεν το έχω σηκώσει.Να σας σερβίρω,είπε η Νίνα,μόνο που θα φάτε μόνοι σας.-Πού είναι ο Ερρίκος και η Helga? -O κύριος Ερρίκος πηγαίνει την Helga στον σταθμό την χρειάζονται στο κτήμα.Το πρωϊ τηλεφώνησε ο κύριος Όττο και ζήτησε την Helga επειγόντως να βρίσκεται στο χωριό γιατί αρρώστησε η μητέρα τους.-Ω! είναι κάτι σοβαρό?ρώτησε ο Δημήτρης.-Δεν ξέρω κύριε Δημήτρη,ύψωσε τα δακρυσμένα μάτια της προς τον ουρανό.Θεέ μου,βοήθησε να γίνει καλά αυτή η καλή γυναίκα.Ο Δημήτρης την χάϊδεψε στοργικά στην πλάτη και είπε: ησύχασε Νίνα,ησύχασε,όλα θα πάνε καλά,θα δεις.Η Νίνα σκούπισε τα μάτια της.Γέλασε γλυκά,κοιτάζοντας τον. -Τι καλό φαγητό θα φάμε Νίνα,σήμερα,είπε ο Δημήτρης.-Ο Τόμας κι εγώ σας ετοιμάσαμε Χοιρινό με Πατάτες και ντομάτες σαλάτα.-Πολύ ωραία,Νίνα,η μυρωδιά του μου έσπασε την μύτη.Μπορείς να μας σερβίρεις?-Πολύ ευχαρίστως,κύριε Δημήτρη,περάστε στην τραπεζαρία.-Νίνα θέλεις να σε βοηθήσω? ρώτησε με προθυμία η Άννα.-Όχι, Άννα,σ'ευχαριστώ,έχω τον Τόμας.-Πολύ καλά Νίνα,Δημήτρη να περάσουμε στην τραπεζαρία.Απόλαυσαν σιωπηλοί το νόστιμο φαγητό τους έπειτα η Άννα πέρασε στο γραφείο της Σημέτας,κάθισε στο πιάνο και άρχισε να παίζει με τα όμορφα ντελικάτα δάκτυλα της,ένα από τα αγαπημένα κομμάτια του Δημήτρη, "Το Φθινόπωρο" του Βιβάλντι.Ο Δημήτρης εκστασιασμένος,όπως πάντα,όταν άκουγε την Άννα να παίζει πιάνο,σταμάτησε να τρώει το φρούτο του,άφησε την λευκή πετσέτα του στο τραπέζι και πλησίασε να την καμαρώσει.Δεν άκουσαν την πόρτα που άνοιξε.,ήρθε ο Ερρίκος,που μπαίνοντας στο σπίτι άκουσε την θεσπέσια μουσική και στάθηκε στην πόρτα,ενθουσιασμένος,εκστασιασμένος,να την ακούει.Η Άννα τον αντιλήφθηκε.Τον κοίταξε,του χαμογέλασε και σταμάτησε να παίζει.-Όχι! Άννα,συνέχισε είναι τόσο όμορφο.-Κύριε Ερρίκο έχουμε αγωνία,είπε η Άννα.Η Νίνα μας είπε για την γιαγιά.-Ναι,η Helga,σε λίγο θα είναι κοντά της,ελπίζω να πάνε όλα καλά.-Είναι κάτι σοβαρό κύριε Ερρίκο? -Δεν νομίζω.Πήρε ο Όττο,πρωϊ-πρωϊ τηλέφωνο να μας πει ότι η γιαγιά δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι της και ότι έλεγε ασυναρτησίες.-Είναι παχουλή? ρώτησε η Άννα.-Ναι,Άννα,είναι μια χοντρουλή γιαγιά.-Δεν είναι τίποτε σοβαρό.Θα έφαγε λίγο περισσότερο και της ανέβηκε η πίεση.Εσείς από ό,τι βλέπω,κάνετε μεγάλη κατανάλωση σε χοιρινό,έτσι δεν είναι?-Το ίδιο και στο κτήμα.Καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες χοιρινού,ζαμπόν,λαρδί,μπέϊκον.Όλο τον χρόνο?ρώτησε η Άννα.-Όχι,Άννα,όλο τον χρόνο τους Φθινοπωρινούς και τους Χειμερινούς μήνες,οπωσδήποτε,είπε ο Ερρίκος.-Επόμενο ήταν,σε άτομα μεγάλης ηλικίας η κατανάλωση λιπαρών τροφών,είναι ανάγκη,να είναι περιορισμένη.Τι ηλικία έχει η γιαγιά?-Η γιαγιά είναι τώρα 80 χρόνων αλλά διατηρείται καλά,σε αυτό συμβάλλει ο καθαρός αέρας της εξοχής,ο υγιεινός τρόπος ζωής,πέρα από το φαγητό,που ίσως καταναλώνει λίγο περισσότερο.-Θα γίνει καλά,είπε η Άννα.-Ελπίζουμε κατά το βραδάκιή αύριο να πάρουμε τηλεφώνημα από την Ηelga να μας πει την πορεία της ασθένειας της γιαγιάς.-Δεν μου είπατε,εσείς πώς περάσατε σήμερα το πρωϊνό σας?-Περάσαμε πολύ ωραία.Επισκεφθήκαμε τον Ναό του Αγίου Λουδοβίκου.-Τι εντύπωση σας έκανε.-Μας έκανε άριστη εντύπωση,η αρχιτεκτονική του,ε!Άννα?-Ναι καλή εντύπωση,Δημήτρη μου.Κύριε Ερρίκο,εγώ θέλω να ρωτήσω αν έχει πάθει και άλλο παρόμοιο επεισοδιο.-Ναι,Άννα,ή γιαγιά έχει πάθει άλλο ένα παρόμοιο επεισόδιο,που ο γιατρός το χαρακτήρισε ως Υπερτασική Κρίση.Η Helga αναγκάστηκε και τότε να ταξιδέψει μέχρι το κτήμα για να φροντίσει την μητέρα της.Με βάζουν σε σκέψεις αυτά τα Υπερτασικά Επεισόδια της γιαγιάς.Νομίζω πως η γιαγιά θέλει να βλέπει την Helga,τρώγοντας,ανεβαίνει η πίεση,αρρωσταίνει και έτσι αναγκάζεται η Helga να βρίσκεται κοντά στην μητέρα της.-Δεν αποκλείεται.Οι γέροντες άνθρωποι είναι τελείως παρανοϊκοί,κάνουν κάτι τέτοιες ενέργειες,απόπειρες θα τις έλεγα,είπε η Άννα,προκειμένου να δουν τα παιδιά τους.Κάποτε όμως αρρωσταίνουν τόσο πολύ που η θεραπεία τους είναι αδύνατον να γίνει πλέον.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου