Aγαπημένοι μου μαθητές.Αγαπημένες μου μαθήτριες.Αγαπητές Κυρίες και αγαπητοί Κύριοι εσείς που αγαπάτε τις ξένες γλώσσες στην Αρχαία,στην παλαιά τους μορφή.Πριν Συνεχίσουμε το μάθημα της Λατινικής Γραμματικής να ασχοληθούμε με την Λατινική Γραμματεία,με την Λατινική Λογοτεχνία και να συνεχίσουμε για τον ονομαστό Λατίνο συγγραφέα Κικέρωνα,ο οποίος έζησε τον πρώτον αιώνα προ Χριστού.Ο Κικέρων είχε ως πρότυπο στις φιλοσοφικές του αναζητήσεις τον Αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Τον Πλάτωνα.Το Χρέος του Κικέρωνα προς τον Πλάτωνα υπάρχει πάντα.Ο ίδιος ο Κικέρων στο έργο του De Legibus αναγνωρίζει στην αρχή του διαλόγου,όταν εκδηλώνει την επιθυμία να μιμηθεί τους πλατωνικούς Νόμους.Οι Νόμοι του Πλάτωνα ένα από τα γνωστότερα συγγραφικά έργα του Πλάτωνα.Ο διάλογος στο έργο του Κικέρωνα το De Legibus διεξάγεται μεταξύ του φίλου του Κικέρωνα, του Αττικού και του ίδιου του Κικέρωνα." ΑΤΤΙΚΟΣ:-Τι περιμένω τώρα από σένα? Mου φαίνεται πως αφού έγραψες για την ιδανική πολιτεία,φυσικό είναι τώρα ο ίδιος να γράψεις και για τουν νόμους της γιατί βλέπω πως έτσι έκανε και ο φίλος σου ο Πλάτων,που τόσο εσύ τον θαυμάζεις,τον νομίζεις πρώτον από όλους τους φιλοσόφους και τον αγαπάς από όλους πιο πολύ.ΚΙΚΕΡΩΝ:Ναι,μια μέρα του καλοκαιριού,τριγυρνώντας μέσα στους κυπαρισσώνες και στα μονοπάτια του δάσους στην Κνωσσό της Κρήτης,συζητούσε,καθώς γράφει ο ίδιος,για τα πολιτεύματα και τους καλύτερους νόμους με τον Κλεινία και τον Λακεδαιμόνιο Μέγγιλο.Κάποτε κοντοστέκονταν κι άλλοτε πάλι σώπαινε.Θέλεις κι εμείς να συζητήσουμε για το ίδιο θέμα πλατύτερα απ'όσο κάνουμε στα δικαστήρια,καθώς θα περιδιαβάζουμε ή θα καθόμαστε κάτω από τις πανύψηλες τούτες λεύκες,στην πράσινη και βαθύσκια όχθη?". Πιο κάτω,στο ίδιο έργο,ξαναβρίσκουμε την ομολογία του συγγραφέα,ότι ζητεί να μιμηθεί τον Πλάτωνα. Συνεχίζουμε το μάθημα της Λατινικής Γραμματικής.Για να υπάρχει κάποια συνοχή δεν θα μεταβούμε στην β'συζυγία των ρημάτων.Παραμένουμε στην α'συζυγία να την εξαντλήσουμε με την κλίση του ρήματος amo=αγαπώ, στην Μέση ή Παθητική Φωνή.Οι Αρχικοί Χρόνοι του ρήματος της α'συζυγίας amo στην Παθητική Φωνή είναι: AΡXIKOI XRONOI Α'ΣΥΖΥΓΙΑ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΦΩΝΗ amor-amatus sum-amari ΕΓΚΛΙΣΗ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΣΤΩΣ:Ενικός amor amaris-e amatur Πληθυντικός amamur amamini amantur ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ:Ενικός amabar amabaris-e amabatur Πληθυντικός amabamur amabamini amabantur ΜΕΛΛΩΝ:Ενικός amabor amaberis-e amabitur Πληθυντικός amabimur amabimini amabuntur ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΟΣ:Eνικός amatus-amata-um sum amatus-a-um es amatus-a-um est Πληθυντικος amati-ae-a sumus amati-ae-a estis amati-ae-a sunt. ΥΠΕΡΣΥΝΤΕΛΙΚΟΣ:Ενικός amatus-a-um eram amatus-a-um eras amatus-a-um erat Πληθυντικός amati-ae-a eramus amati-ae-a eratis amati-ae-a erant. ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ή ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ MEΛΛΩΝ:Eνικός amatus-a-um ero amatum-a-um eris amatus-a-um erit Πληθυντικός amati-ae-a erimus amati-ae-a eritis amati-ae-a erunt.Ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ή ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΜΕΛΛΩΝ φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος που δηλώνει έχει ήδη συντελεστεί. ΓΕΡΟΥΝΔΙΑΚΟ:Το Γερουνδιακό είναι ρηματικό επίθετο με Παθητική διάθεση.Είναι Παθητικής Φωνής.Οι καταλήξεις του είναι -ndus-nda-ndum.To Γερουνδιακό είναι ό,τι και τα εις -τεος-τεα-τεον ρηματικά επίθετα της Αρχαίας Ελληνικής.Πολλές φορές όμως σημαίνει εκείνο που είναι άξιο ή δυνατό να γίνει π.χ.Carthago deleta est To ΓΕΡΟΥΝΔΙΟ συναντάμε στην Ενεργητική Φωνή με τις καταλήξεις -ndi-ndo-ndum-ndo.To Γερούνδιο είναι δευτερόκλητο ουσιαστικό γένους ουδετέρου.