Αγαπητοί μου αναγνώστες σήμερα αφιερώνουμε την ημέρα μας σε ένα ξεχωριστό πλάσμα του Θεού.
Ούτως ή άλλως η ημέρα 15 Ιανουαρίου είναι αφιερωμένη σε ένα εξαιρετικό παιδί,τον Ιωάννη,που η εκκλησία μας ανακήρυξε άγιο και είναι γνωστός ως άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης.
Η σύντομη ζωή που έζησε παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι τόσο για την μεταφυσική μορφή του τρόπου με τον οποίον σε πολύ νεαρή ηλικία τελείωσε τον βίον του,όσο για την λατρεία του προς τον Θεό και τον μοναχικό βίο, για χάρη του οποίου εγκατέλειψε τα εγκόσμια και τις ανέσεις μιας πλούσιας ζωής,την οποίαν οι γονείς του πρόσφεραν απλόχερα.Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς αριστοκράτες και πλούσιους όχι μόνον σε υλικά αγαθά,αλλά και σε πλούτο αρετών και ψυχικών χαρισμάτων.
Ο πατέρας του, Ευπατόριος ήταν συγκλητικός και η μητέρα του Θεοδώρα ανήκε σε μια από τις αριστοκρατικές οικογένειες του Βυζαντίου.Από πολύ μικρό παιδί ο Ιωάννης έδειξε την αληθινή αγάπη και τα τρυφερά αισθήματα του στην Χριστιανική πίστη που τον οδήγησαν στον δρόμο του Θεού.Οι γονείς του φιλέσπλαχνοι και φιλόξενοι άνθρωποι με πλήθος αισθημάτων για τον συνάνθρωπο,κάποια μέρα φιλοξένησαν στο αρχοντικό σπίτι τους έναν γνωστό τους ζηλωτή μοναχό από την Βιθυνία.Ο προορισμός του ήταν η επίσκεψη στα Ιεροσόλυμα και η παραμονή του στο αρχοντικό του συγκλητικού έμελλε να καθορίσει την μελλοντική αφοσίωση του Ιωάννη στον μοναχικό βίο.Κατά τη διάρκεια της παραμονής του μοναχού από τη Βιθυνία στο σπίτι τους,ο Ιωάννης έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τον μοναχικό βίο,τις προσευχές και τον ιδιαίτερο ασκητικό τρόπο ζωής με τις νηστείες και την πειθαρχία.Ήταν παιδί 8 χρονών εκείνη την εποχή.Όταν επέστρεψε ο μοναχός από τα Ιεροσόλυμα,τον παρακάλεσε θερμά να τον πάρει μαζί του στην μονή.Το μοναδικό πράγμα που πήρε φεύγοντας μαζί του ήταν ένα πολυποίκιλτο ευαγγέλιο που οι γονείς του είχαν προσφέρει ως δώρο.Στη μονή επέδειξε τις αρετές και τα χριστιανικά χαρίσματα του και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενδυθεί το ένδυμα του μοναχού πολύ ενωρίς παρά την ηλικία του.Πέρασε τρία χρόνια αποκομμένος από τα εγκόσμια και βυθισμένος στην αγιοσύνη με την άσκηση στη νηστεία, στην πειθαρχία και στις προσευχές.Κάποια μέρα όμως λύγισε τη νεανική ψυχούλα του η νοσταλγία για τους γονείς του και απεφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι.Επέστρεψε αγνώριστος από τις κακουχίες της μοναστικής ζωής, που με την θέληση του επέβαλε.Οι γονείς του τον υποδέχτηκαν σαν ζητιάνο και καθώς ήταν φιλόστοργοι του παραχώρησαν ένα καλύβι στην αυλή του αρχοντικού τους,όπου και έμενε συνεχίζοντας την ασκητική ζωή που ασκούσε στη μονή,με νηστεία και προσευχή.Το φαγητό που του έδιναν το πρόσφερε στους δούλους του πατέρα του που το έφερναν.Μέσα στις κακουχίες και στην σκληραγωγία της ζωής που ζούσε δεν θα μπορούσε να ζήσει περισσότερο.Μία των ημερών αρρώστησε,τον έκαιγε ο πυρετός,ήταν τόσο αδύνατος και νηστικός,που είδε μια λάμψη μπροστά του και άκουσε μια φωνή εξ ουρανού.Ήταν η φωνή του Θεού που του έλεγε πως ήρθε η ώρα να τον πάρει κοντά του.Έτσι λίγο πριν επέλθει η κάθαρσις αποκαλύφθηκε στους γονείς του,οι οποίοι έπαθαν σοκ από την ομολογία του, πως αυτό ήταν το παιδί τους. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν,έκλαιγαν με δάκρυα χαράς που βρήκαν το παιδί τους και λύπης που βρισκόταν σε τέτοια αξιοθρήνητη κατάσταση,οριακή, της ζωής του, που σε λίγες ημέρες,όπως άκουσε το Θεό να του λέγει,έχασε.Ζήτησε να τον ενταφιάσουν στο καλύβι όπου έζησε και να τον ενδύσουν με τα φτωχικά ρούχα που φορούσε.Η μητέρα του τον έντυσε με λαμπρή στολή,μα αρρώστησε,όταν άκουσε τη φωνή του παιδιού της να τη διατάσσει να του φορέσει τα φτωχικά ρούχα του.Η μητέρα του έγινε καλά μόνο όταν εκτέλεσε την επιθυμία του,να τον ντύσει με τα φτωχικά ρούχα του.Αυτό το γεγονός συγκαταλέγεται στα θαύματα του αγίου,στου οποίου το καλύβι κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός αφιερωμένος στο όνομα του και στην επωνυμία του,που εορτάζει στις 15 Ιανουαρίου ημέρα του θανάτου του, αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη.
Χρόνια Πολλά στους κατοίκους της Αυλίδας, που είναι ο πολιούχος άγιος της πόλης τους.
Ούτως ή άλλως η ημέρα 15 Ιανουαρίου είναι αφιερωμένη σε ένα εξαιρετικό παιδί,τον Ιωάννη,που η εκκλησία μας ανακήρυξε άγιο και είναι γνωστός ως άγιος Ιωάννης ο Καλυβίτης.
Η σύντομη ζωή που έζησε παρουσιάζει ενδιαφέρον όχι τόσο για την μεταφυσική μορφή του τρόπου με τον οποίον σε πολύ νεαρή ηλικία τελείωσε τον βίον του,όσο για την λατρεία του προς τον Θεό και τον μοναχικό βίο, για χάρη του οποίου εγκατέλειψε τα εγκόσμια και τις ανέσεις μιας πλούσιας ζωής,την οποίαν οι γονείς του πρόσφεραν απλόχερα.Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από γονείς αριστοκράτες και πλούσιους όχι μόνον σε υλικά αγαθά,αλλά και σε πλούτο αρετών και ψυχικών χαρισμάτων.
Ο πατέρας του, Ευπατόριος ήταν συγκλητικός και η μητέρα του Θεοδώρα ανήκε σε μια από τις αριστοκρατικές οικογένειες του Βυζαντίου.Από πολύ μικρό παιδί ο Ιωάννης έδειξε την αληθινή αγάπη και τα τρυφερά αισθήματα του στην Χριστιανική πίστη που τον οδήγησαν στον δρόμο του Θεού.Οι γονείς του φιλέσπλαχνοι και φιλόξενοι άνθρωποι με πλήθος αισθημάτων για τον συνάνθρωπο,κάποια μέρα φιλοξένησαν στο αρχοντικό σπίτι τους έναν γνωστό τους ζηλωτή μοναχό από την Βιθυνία.Ο προορισμός του ήταν η επίσκεψη στα Ιεροσόλυμα και η παραμονή του στο αρχοντικό του συγκλητικού έμελλε να καθορίσει την μελλοντική αφοσίωση του Ιωάννη στον μοναχικό βίο.Κατά τη διάρκεια της παραμονής του μοναχού από τη Βιθυνία στο σπίτι τους,ο Ιωάννης έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τον μοναχικό βίο,τις προσευχές και τον ιδιαίτερο ασκητικό τρόπο ζωής με τις νηστείες και την πειθαρχία.Ήταν παιδί 8 χρονών εκείνη την εποχή.Όταν επέστρεψε ο μοναχός από τα Ιεροσόλυμα,τον παρακάλεσε θερμά να τον πάρει μαζί του στην μονή.Το μοναδικό πράγμα που πήρε φεύγοντας μαζί του ήταν ένα πολυποίκιλτο ευαγγέλιο που οι γονείς του είχαν προσφέρει ως δώρο.Στη μονή επέδειξε τις αρετές και τα χριστιανικά χαρίσματα του και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ενδυθεί το ένδυμα του μοναχού πολύ ενωρίς παρά την ηλικία του.Πέρασε τρία χρόνια αποκομμένος από τα εγκόσμια και βυθισμένος στην αγιοσύνη με την άσκηση στη νηστεία, στην πειθαρχία και στις προσευχές.Κάποια μέρα όμως λύγισε τη νεανική ψυχούλα του η νοσταλγία για τους γονείς του και απεφάσισε να επιστρέψει στο σπίτι.Επέστρεψε αγνώριστος από τις κακουχίες της μοναστικής ζωής, που με την θέληση του επέβαλε.Οι γονείς του τον υποδέχτηκαν σαν ζητιάνο και καθώς ήταν φιλόστοργοι του παραχώρησαν ένα καλύβι στην αυλή του αρχοντικού τους,όπου και έμενε συνεχίζοντας την ασκητική ζωή που ασκούσε στη μονή,με νηστεία και προσευχή.Το φαγητό που του έδιναν το πρόσφερε στους δούλους του πατέρα του που το έφερναν.Μέσα στις κακουχίες και στην σκληραγωγία της ζωής που ζούσε δεν θα μπορούσε να ζήσει περισσότερο.Μία των ημερών αρρώστησε,τον έκαιγε ο πυρετός,ήταν τόσο αδύνατος και νηστικός,που είδε μια λάμψη μπροστά του και άκουσε μια φωνή εξ ουρανού.Ήταν η φωνή του Θεού που του έλεγε πως ήρθε η ώρα να τον πάρει κοντά του.Έτσι λίγο πριν επέλθει η κάθαρσις αποκαλύφθηκε στους γονείς του,οι οποίοι έπαθαν σοκ από την ομολογία του, πως αυτό ήταν το παιδί τους. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν,έκλαιγαν με δάκρυα χαράς που βρήκαν το παιδί τους και λύπης που βρισκόταν σε τέτοια αξιοθρήνητη κατάσταση,οριακή, της ζωής του, που σε λίγες ημέρες,όπως άκουσε το Θεό να του λέγει,έχασε.Ζήτησε να τον ενταφιάσουν στο καλύβι όπου έζησε και να τον ενδύσουν με τα φτωχικά ρούχα που φορούσε.Η μητέρα του τον έντυσε με λαμπρή στολή,μα αρρώστησε,όταν άκουσε τη φωνή του παιδιού της να τη διατάσσει να του φορέσει τα φτωχικά ρούχα του.Η μητέρα του έγινε καλά μόνο όταν εκτέλεσε την επιθυμία του,να τον ντύσει με τα φτωχικά ρούχα του.Αυτό το γεγονός συγκαταλέγεται στα θαύματα του αγίου,στου οποίου το καλύβι κτίστηκε μεγαλοπρεπής ναός αφιερωμένος στο όνομα του και στην επωνυμία του,που εορτάζει στις 15 Ιανουαρίου ημέρα του θανάτου του, αγίου Ιωάννη του Καλυβίτη.
Χρόνια Πολλά στους κατοίκους της Αυλίδας, που είναι ο πολιούχος άγιος της πόλης τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου