Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Δεν μπορώ
Δεν μπορώ να καταλάβω
δεν μπορώ
γιατί πρέπει
οι αγάπες να τελειώνουν.
Δεν μπορώ να καταλάβω
δεν μπορώ
γιατί πρέπει
οι φιλίες να ματώνουν.
Εν ονόματι
ποίου νόμου
και ποίας  τάξης
η αγάπη,η φιλία
να πετάξει.
Αναρχία να την πω
σύγχυση και αταξία.
Δεν τολμώ
και δεν μπορώ
να την ονομάσω
αδικία
Όμως κρύβει αδικία
η πράξη αυτή
και ας μην βρει
αποδοχή.
Δεν μπορώ
ανικανότητα
του νου
να την πω
χάσιμο χρόνου
ούτε και αυτό.
Τεμπελιά και βαρεμάρα
και ένα σωρό
άλλα σε -άρα.
Κι έχω να σε δω
εκατό χρόνια
τα δοντάκια μου
τα άσπρα
να δεις μαύρισαν
και  τα μαλλιά
 μου χιόνια γέμισαν
μα η ψυχή μου
ίδια μένει
κι επιμένει κι επιμένει.