Το Κυριακάτικο Μυθιστόρημα
Η Άννα,καθυστέρησε να επιστρέψει αρκετά. Βρήκε τον Ερρίκο στην τραπεζαρία και τη Νίνα να σερβίρει το αγαπημένο του τσάϊ.
-Πού είναι ο Δημήτρης?ρώτησε. Ο Ερρίκος και η Νίνα,με μια φωνή,απάντησαν,είναι στο δωμάτιο του.
-Πιάστε κόκκινο ,τους είπε.Ο Ερρίκος γέλασε και η Νίνα απόρησε.Τι θα πει αυτό,είπε.
Άννα,ο Δημήτρης σε περιμένει από πολύ ώρα.Πήγαινε κορίτσι μου,και θα πω εγώ στη Νίνα.
-Να πάρω ένα κουλουράκι?ρώτησε η Άννα, που είδε τα βουτήματα στην πιατέλα,δίπλα στην τσαγιέρα με το αγαπημένο ρόφημα του Ερρίκου.
-Πάρε,πάρε,όσα θέλεις,Άννα,είπε ο Ερρίκος
-Ευχαριστώ,είπε η Άννα και προχώρησε μασουλίζοντας προς το δωμάτιο του Δημήτρη.
Ο Ερρίκος άρχισε να εξηγεί στη Νίνα για τη φράση της Άννας,που έκανε εντύπωση στη Νίνα.
Ότι άκουγε τη φράση αυτή,που έλεγαν τα κορίτσια στο σχολείο ,όταν...ακούστηκε από το δωμάτιο του Δημήτρη ένα ηχηρό χαστούκι. Ο Ερρίκος και η Νίνα έτρεξαν προς τα εκεί.Ο Δημήτρης φώναζε στην Άννα..."τι ώρα είναι αυτή,που επιστρέφει".
Ε! Δημήτρη,ηρέμησε,ηρέμησε,αγόρι μου.
-Η Νίνα πήγε κοντά στην Άννα να την προφυλάξει στοργικά,από τον θυμό του Δημήτρη.
-Σου είπα,κύριε Δημήτρη,ότι η Άννα θα καθυστερήσει να επιστρέψει,γιατί είχαν πολλή δουλειά σήμερα με τον σεβαστό ασθενή τους. Το ξέχασες?
-Ευχαριστώ,Νίνα,ναι,αλήθεια,αγανακτήσαμε να τον πείσουμε να υποβληθεί σε γαστροσκόπηση.Τον φοβίσαμε αρκετά για να το πετύχουμε.Ο Δόκτορ Ράμπλιν τα κατάφερε καλά.Τον φόβισε λέγοντας του,ότι θα αναγκαστεί να του αφαιρέσει όλόκληρο το στομάχι του,αν δεν γίνει η γαστροσκόπηση.Ο Δόκτορ Ράμπολιν είναι ειδικός στις γαστρορραγίες,Με μια δική του τεχνική που εφαρμόζει τα καταφέρνει πάντοτε καλά και σώζει τον ασθενή του από του να υποβληθεί σε ολική αφαίρεση του στομάχου.Έτσι και τώρα τα καταφέραμε.Η γαστρορραγία σταμάτησε και ο ασθενής μας δεν κινδυνεύει. - Ήσουν,Άννα, μέχρι αυτή την ώρα στην πανεπιστημιακή κλινική? ρώτησε ο Ερρίκος.Τι να κάνει και η Gianna.-Mην ανησυχείτε,αναρρώνει.Την είδα το μεσημεράκι,που περπατούσε στο διάδρομο του ορόφου,όπου νοσηλεύεται.Καλά είναι.Μου χαμογέλασε και μου είπε να σας δώσω τους χαιρετισμούς της.
Ο Δημήτρης κάθισε στο κρεβάτι του αμίλητος, με το χέρι του σκέπαζε τα μάτια του Σκεφτόταν πως για άλλη μια φορά ενήργησε αυθόρμητα και έδειξε τον κακό του εαυτόν , στο κορίτσι του,που τόσο πολύ αγαπούσε.
-Όχι,κύριε Ερρίκο. Έρχομαι από το σπίτι του πατέρα Ιωακείμ.Ο Δόκτορ Ράμπλιν,ο καθηγητής μου, με έστειλε να τους ενημερώσω για την πορεία της υγείας του σεβαστού ασθενή μας και συγγενή τους και να τους πω τα ευχάριστα νέα.Κοπιάσαμε αρκετά
να τον πείσουμε να υποβληθεί στην επέμβαση αυτή,που έσωσε την ακεραιότητα του στομαχιού του.
Ο πατέρας Ιωακείμ και η πρεσβυτέρα του χάρηκαν πολύ.Ζήτησαν να μάθουν λεπτομέρειες και όταν είπα,ότι τον φοβίσαμε για να δεχτεί να κάνει αυτή την επέμβαση,τη γαστροσκόπηση,η πρεσβυτέρα ,αυθόρμητα,μου είπε:καλά κάνατε,κορίτσι μου, ο αδελφός μου τη χρειαζόταν την αγριάδα,τόσο δύσκολος ασθενής, που φάνηκε να είναι από την
πρώτη φορά.
-Φοβήθηκες,Άννα?
-Ναι,Νίνα μου, δεν ΄γνώριζα την αντίδραση τους.
-Τέλος καλό,όλα καλά,είπε ο Ερρίκος.
Ελάτε να δειπνήσετε τώρα.Έλα Δημήτρη να ζητήσεις συγγνώμη από την Άννα.
-Συγγνώμη,αγάπη μου,σε πόνεσα πολύ?
-Ε! όχι και πολύ,αγάπη μου,σε συγχωρώ,γιατί ξέρω πόσο αυθόρμητος είσαι και πόσο θυμώνεις,όταν κάποιος δεν είναι ακριβής στην ώρα του.Και οι εγγλεζοι,Δημήτρη μου,που είναι ακριβείς στα ραντεβού τους,χαρίζουν μερικά λεπτά καθυστέρηση.
-Ναι, Αννα,είναι πολύ jest γι αυτό,είπε ο Ερρίκος.
-Αγάπη μου, ήρθες δώδεκα παρά πέντε.Λίγα λεπτά το λες?
-Ελάτε τώρα μην αρχίζετε να τσακώνεστε πάλι,είπε ο Ερρίκος,που πάντοτε υπερασπίζεται τα νιάτα και τα καπρίτσια τους.
-Εγώ Ερρίκο δεν πεινάω,εσύ αγάπη μου?
Ούτε κι εγώ,κύριε Ερρίκο.
-Ελάτε,ελάτε,η Νίνα ετοίμασε ένα από αυτά τα μυρωδάτα ροφήματα,που φτιάχνει.Ελάτε,θα σας φέρει καλό ύπνο και όνειρα ροζ και γαλάζια.
Έλα Νίνα, πήγαινε να φέρεις τις κούπες και κανένα φρούτο.Θέλετε φρούτο?
-Όχι,όχι Ερρίκο,το τσάϊ του βουνού, είναι αρκετό.
-Έχει και νόστιμα βουτήματα,είπε η Άννα.Δοκίμασα ένα,όταν ήρθα.
- Και ήθελα να σου πω τόσα νέα,είπε ο Δημήτρης.
-Κι εγώ,αγάπη μου,το ίδιο.Ήταν μια πολύ κουραστική ημέρα η σημερινή ημέρα.
Η Νίνα πηγαίνοντας προς την κουζίνα να φέρει τις κούπες,μονολογούσε,
"και τον ρώτησα,αν ήθελε να τον σερβίρω"."Αν είχε γευματίσει δεν θα είχαμε αυτό το επεισοδιακό ξέσπασμα του". "Τέλος καλό,όλα καλά,όπως είπε και ο κύριος μου".
Η Άννα,καθυστέρησε να επιστρέψει αρκετά. Βρήκε τον Ερρίκο στην τραπεζαρία και τη Νίνα να σερβίρει το αγαπημένο του τσάϊ.
-Πού είναι ο Δημήτρης?ρώτησε. Ο Ερρίκος και η Νίνα,με μια φωνή,απάντησαν,είναι στο δωμάτιο του.
-Πιάστε κόκκινο ,τους είπε.Ο Ερρίκος γέλασε και η Νίνα απόρησε.Τι θα πει αυτό,είπε.
Άννα,ο Δημήτρης σε περιμένει από πολύ ώρα.Πήγαινε κορίτσι μου,και θα πω εγώ στη Νίνα.
-Να πάρω ένα κουλουράκι?ρώτησε η Άννα, που είδε τα βουτήματα στην πιατέλα,δίπλα στην τσαγιέρα με το αγαπημένο ρόφημα του Ερρίκου.
-Πάρε,πάρε,όσα θέλεις,Άννα,είπε ο Ερρίκος
-Ευχαριστώ,είπε η Άννα και προχώρησε μασουλίζοντας προς το δωμάτιο του Δημήτρη.
Ο Ερρίκος άρχισε να εξηγεί στη Νίνα για τη φράση της Άννας,που έκανε εντύπωση στη Νίνα.
Ότι άκουγε τη φράση αυτή,που έλεγαν τα κορίτσια στο σχολείο ,όταν...ακούστηκε από το δωμάτιο του Δημήτρη ένα ηχηρό χαστούκι. Ο Ερρίκος και η Νίνα έτρεξαν προς τα εκεί.Ο Δημήτρης φώναζε στην Άννα..."τι ώρα είναι αυτή,που επιστρέφει".
Ε! Δημήτρη,ηρέμησε,ηρέμησε,αγόρι μου.
-Η Νίνα πήγε κοντά στην Άννα να την προφυλάξει στοργικά,από τον θυμό του Δημήτρη.
-Σου είπα,κύριε Δημήτρη,ότι η Άννα θα καθυστερήσει να επιστρέψει,γιατί είχαν πολλή δουλειά σήμερα με τον σεβαστό ασθενή τους. Το ξέχασες?
-Ευχαριστώ,Νίνα,ναι,αλήθεια,αγανακτήσαμε να τον πείσουμε να υποβληθεί σε γαστροσκόπηση.Τον φοβίσαμε αρκετά για να το πετύχουμε.Ο Δόκτορ Ράμπλιν τα κατάφερε καλά.Τον φόβισε λέγοντας του,ότι θα αναγκαστεί να του αφαιρέσει όλόκληρο το στομάχι του,αν δεν γίνει η γαστροσκόπηση.Ο Δόκτορ Ράμπολιν είναι ειδικός στις γαστρορραγίες,Με μια δική του τεχνική που εφαρμόζει τα καταφέρνει πάντοτε καλά και σώζει τον ασθενή του από του να υποβληθεί σε ολική αφαίρεση του στομάχου.Έτσι και τώρα τα καταφέραμε.Η γαστρορραγία σταμάτησε και ο ασθενής μας δεν κινδυνεύει. - Ήσουν,Άννα, μέχρι αυτή την ώρα στην πανεπιστημιακή κλινική? ρώτησε ο Ερρίκος.Τι να κάνει και η Gianna.-Mην ανησυχείτε,αναρρώνει.Την είδα το μεσημεράκι,που περπατούσε στο διάδρομο του ορόφου,όπου νοσηλεύεται.Καλά είναι.Μου χαμογέλασε και μου είπε να σας δώσω τους χαιρετισμούς της.
Ο Δημήτρης κάθισε στο κρεβάτι του αμίλητος, με το χέρι του σκέπαζε τα μάτια του Σκεφτόταν πως για άλλη μια φορά ενήργησε αυθόρμητα και έδειξε τον κακό του εαυτόν , στο κορίτσι του,που τόσο πολύ αγαπούσε.
-Όχι,κύριε Ερρίκο. Έρχομαι από το σπίτι του πατέρα Ιωακείμ.Ο Δόκτορ Ράμπλιν,ο καθηγητής μου, με έστειλε να τους ενημερώσω για την πορεία της υγείας του σεβαστού ασθενή μας και συγγενή τους και να τους πω τα ευχάριστα νέα.Κοπιάσαμε αρκετά
να τον πείσουμε να υποβληθεί στην επέμβαση αυτή,που έσωσε την ακεραιότητα του στομαχιού του.
Ο πατέρας Ιωακείμ και η πρεσβυτέρα του χάρηκαν πολύ.Ζήτησαν να μάθουν λεπτομέρειες και όταν είπα,ότι τον φοβίσαμε για να δεχτεί να κάνει αυτή την επέμβαση,τη γαστροσκόπηση,η πρεσβυτέρα ,αυθόρμητα,μου είπε:καλά κάνατε,κορίτσι μου, ο αδελφός μου τη χρειαζόταν την αγριάδα,τόσο δύσκολος ασθενής, που φάνηκε να είναι από την
πρώτη φορά.
-Φοβήθηκες,Άννα?
-Ναι,Νίνα μου, δεν ΄γνώριζα την αντίδραση τους.
-Τέλος καλό,όλα καλά,είπε ο Ερρίκος.
Ελάτε να δειπνήσετε τώρα.Έλα Δημήτρη να ζητήσεις συγγνώμη από την Άννα.
-Συγγνώμη,αγάπη μου,σε πόνεσα πολύ?
-Ε! όχι και πολύ,αγάπη μου,σε συγχωρώ,γιατί ξέρω πόσο αυθόρμητος είσαι και πόσο θυμώνεις,όταν κάποιος δεν είναι ακριβής στην ώρα του.Και οι εγγλεζοι,Δημήτρη μου,που είναι ακριβείς στα ραντεβού τους,χαρίζουν μερικά λεπτά καθυστέρηση.
-Ναι, Αννα,είναι πολύ jest γι αυτό,είπε ο Ερρίκος.
-Αγάπη μου, ήρθες δώδεκα παρά πέντε.Λίγα λεπτά το λες?
-Ελάτε τώρα μην αρχίζετε να τσακώνεστε πάλι,είπε ο Ερρίκος,που πάντοτε υπερασπίζεται τα νιάτα και τα καπρίτσια τους.
-Εγώ Ερρίκο δεν πεινάω,εσύ αγάπη μου?
Ούτε κι εγώ,κύριε Ερρίκο.
-Ελάτε,ελάτε,η Νίνα ετοίμασε ένα από αυτά τα μυρωδάτα ροφήματα,που φτιάχνει.Ελάτε,θα σας φέρει καλό ύπνο και όνειρα ροζ και γαλάζια.
Έλα Νίνα, πήγαινε να φέρεις τις κούπες και κανένα φρούτο.Θέλετε φρούτο?
-Όχι,όχι Ερρίκο,το τσάϊ του βουνού, είναι αρκετό.
-Έχει και νόστιμα βουτήματα,είπε η Άννα.Δοκίμασα ένα,όταν ήρθα.
- Και ήθελα να σου πω τόσα νέα,είπε ο Δημήτρης.
-Κι εγώ,αγάπη μου,το ίδιο.Ήταν μια πολύ κουραστική ημέρα η σημερινή ημέρα.
Η Νίνα πηγαίνοντας προς την κουζίνα να φέρει τις κούπες,μονολογούσε,
"και τον ρώτησα,αν ήθελε να τον σερβίρω"."Αν είχε γευματίσει δεν θα είχαμε αυτό το επεισοδιακό ξέσπασμα του". "Τέλος καλό,όλα καλά,όπως είπε και ο κύριος μου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου