Το Ποίημα του Σαββατόβραδου
Δουλευτάρικο αγόρι
Μέρα καλοκαιριού μεσημέρι
σε είδα να έρχεσαι από το φούρνο,
με το απανωκόρμι σου θεόγυμνο
και δύο φρατζόλες ψωμί στο χέρι.
Δεκαοχτάρης ήσουν και κρατούσες
στους ώμους σου ολόκληρη φαμελιά,
κρατούσες και μένα από το χέρι
και με οδηγούσες και σε οδηγούσα.
Δε μούπαιρνες και δε σούπαιρνα
μόνο μούδινες και γω σούδινα
μια στάλα αγάπη,μια στάλα στοργή
για νάβγεις το ανηφόρι,
δουλευτάρικο αγόρι εσύ.
Δουλευτάρικο αγόρι
Μέρα καλοκαιριού μεσημέρι
σε είδα να έρχεσαι από το φούρνο,
με το απανωκόρμι σου θεόγυμνο
και δύο φρατζόλες ψωμί στο χέρι.
Δεκαοχτάρης ήσουν και κρατούσες
στους ώμους σου ολόκληρη φαμελιά,
κρατούσες και μένα από το χέρι
και με οδηγούσες και σε οδηγούσα.
Δε μούπαιρνες και δε σούπαιρνα
μόνο μούδινες και γω σούδινα
μια στάλα αγάπη,μια στάλα στοργή
για νάβγεις το ανηφόρι,
δουλευτάρικο αγόρι εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου