Το Ποίημα του Σαββατόβραδου

Μία γρανίτα με πεπόνι

Είναι η πρώτη γνωριμία
σαν το στάχυ λυγίζει
μα δε πέφτει καμία.
Στα γλυκά σου τα χέρια
ένα ποτήρι χυμό
μου έφεραν καλοκαίρια
και χειμώνες θαρρώ.
Κι από τότε δε θέλω
μόνος μου να περνώ
μόλις έτοιμα είναι
για το θερισμό
κοντά σου τρέχω
 με πολύ θαυμασμό.
Μία αγάπη μεγάλη
αρχινά με φιλιά
που πεπόνι μυρίζουν
δύο χειλάκια γλυκά.