Το Ποίημα του Σαββατόβραδου

 Ας με λένε χαζή
 Αγαπώ πολύ
ένα γκρίζο γατί
του  χαϊδεύω  τα αυτάκια
του τραβάω τα μουστάκια
αγκαλιά τρυφερά το κρατώ
σαν να είναι μωρό

Με λένε χαζή
έχω φίλο τον Ντορή
γαϊδουράκι  σταχτί
τον καβαλώ το πρωϊνό
 και το βράδυ τον ταϊζω σανό
τον αγκαλιάζω,τον φιλώ,
του  μιλώ,τον πονώ
σαν να είναι ένα ον λογικό

Με λένε χαζή
τα   αστέρια κοιτώ
το φεγγάρι αγαπώ
το θορρώ,του γελώ
συντροφιά του κρατώ

Αγαπώ τα λουλούδια
τα ποτίζω με νερό
και ανθίζουν στο λεπτό
τα αγγίζω,τους μιλώ
τη  μυρουδιά τους  κρατώ

Αγαπώ τα πουλάκια
που  πετάνε ψηλά
 στο περβάζι σαν φανούν
με τη μύτη το τζάμι χτυπούν
τα ταϊζω  κεχρί και
την πληγή τους δένω
με ταινία ελαστική

Αγαπώ τα γεροντάκια
και αυτά με αγαπούν 
έρχονται κοντά μου
και βοήθεια ζητούν
από το χέρι τα κρατώ
και απέναντι,στο δρόμο
τα περνώ

αγαπώ τα ζωάκια 
αγαπώ τα παιδάκια
μαζί τους γελώ,τραγουδώ
 τα φιλώ  στην  αγκαλιά μου
τα κρατώ με στοργή
και ας με λένε χαζή