Το Ποίημα του Σαββατόβραδου

Ήλιος λαμπερός,

απαλή  βροχή,

κρύο τσουχτερό,

μα μόλις αντίκριζες

στο γιούχτα το κεφάλι

του Δία ξαπλωτό,

ζέσταινε η γη

τ'άνθια την αυγή

να βγούν τ'ανηφόρι

(για το σχολειό).

Τα πρώτα σπίτια

λαμπρά,καθημερινά,

αμπέλια και δένδρα

δεξιά και ζερβά.

Η ανατολή της ημέρας,

μια καινούρια αυγή,

χαράζει στη γη.

Στα χρυσάλογα αλώνια,

των ανθών μου

οι στήμονες,

 μικροί κόκκοι

 της γύρης,

του αέρα πρωϊνό ρόφημα

και των εντόμων

η γόνιμη πράξη

μια χρυσή αυγή

στηρίζουν τη γη.

 

Σημείωση:

Εδώ η  λέξη "χρυσή" στη πρόταση "μια χρυσή αυγή"δηλώνει την καλύτερη δυνατή απόφαση ή τη ρύθμιση ενός ζητήματος,όταν υπάρχουν δύο ή περισσότερες αντίθετες απόψεις.